Actividade 3: U1. O medio ambiente como sistema

 1. As posibles solucións son: Introducir nesa zona unha nova especie depredadora desa mosca, como pode ser algún tipo de araña inofensiva para as persoas e o resto de seres vivos que habitan ahí. Outra solución, pero máis agresiva co medio é usar algún tipo de químico, como algún insecticida ou repelente que impida que as moscas se acerquen a esa árbore. 

Pero estas solucións tamén poden ter graves consecuencias como unha alteración nese ecosistema. A introdución dunha especie foránea pode ter repercusións nas outras especies e no medio. O uso de químicos, como ben sabemos afecta á natureza, ao rociar con eles estamos contaminando o medio ambiente. Isto pode non só matar esa especie de moscas, senón tamén ás outras especies de animais que viven preto. Así como ser prexudiciais para a fauna e as persoas dese lugar. 

 2.   

• Cisterna de baño: Unha cisterna pode ser considerada un sistema xa que é un conxunto de mecanismos relacionados no que entran e saen sustancias como, a auga e demais materia. 
• Un ordenador: Ten límites que son o propio aparato, o cal está formado por distintos elementos que funcionan en conxunto (subsistemas como a pantalla, a torre, o teclado...) , cada un ca súa propia función pero relacionados entre eles. Non está illado xa que precisa da entrada de enerxía e información, que logo de procesala volve a saír de forma diferente (aínda que non intercambia materia).
  
• Unha célula de un músculo: Ten límites físicos, está composto por distintos sistemas que son os orgánulos e demais estruturas, todas relacionadas entre si para poder levar a cabo as súas funcións. Para facelo precisa a súa vez da entrada de enerxía e materia que produce unha resposta que emite tamén enerxía e materia. 

4. 

• Sistema illado: Son os que non intercambian materia nin enerxía co exterior. Só existen na teoría xa que na práctica sempre se escapa algo de enerxía. Porén podemos por algúns exemplos que se aproximan a este tipo ideal de sistema. Por exemplo unha caixa forte, que recuberta con varias capas de metal impide o paso da enerxía ou unha bombona de gas que, como ben sabemos non entra nin sae enerxía ou materia.
• Sistema cerrado: A diferencia do anterior, si intercambia enerxía (traballo, calor...) pero nunca materia. Son un sistema pechado as bombillas, que non precisan da entrada de materia para funcionar pero si de enerxía eléctrica constante e esta tamén transmite enerxía ao entorno. Outro exemplo é unha botella de auga fría, que ao estar cerrada non intercambia materia, posto que o volume de líquido non varía, pero si enerxía ao ir quentándose. 
• Sistema aberto: É o que si intercambia materia e/ou enerxía co medio. Sen ir máis lonxe o propio corpo humano pertence a este tipo de sistemas porque precisa da entrada de materia para obter enerxía e a súa vez desfacerse dela unha vez rexeitada, senón realizase estes intercambios, tanto de saída como de entrada, morreriamos. Tamén o é unha sauna, que precisa da entrada de auga e enerxía (calor) para producir o vapor e este acaba saíndo. 

5. Os sistemas cibernéticos son aqueles capaces de manter o control dunha situación.  Precisan dun procesamento interno para acadar o funcionamento e automatización do aparato. O que se intercambia sobre todo é información, polo que está máis relacionado cas máquinas.

6. 

• Relacións causais simples directas: Son as que ao aumentar ou diminuír unha variable a outra fai o mesmo proporcionalmente. Por exemplo a máis árbores máis osíxeno.
• Relacións causais simples inversas: Se aumenta ou diminúe unha variable a outra fai o contrario. Seguindo na mesma liña do exemplo anterior sería a máis deforestación menos osíxeno. 
• Relacións causais simples encadeadas: Alterase unha variable (aumenta ou diminúe), isto provoca unha consecuencia que a súa vez ten repercusión tamén noutro factor. Por exemplo se hai máis actividade humana provocará más contaminación e isto diminuirá a calidade de vida. 

7.

• Relacións causais complexas de retroalimentación positiva: Ocorren de forma cíclica, se aumenta unha variable aumenta a outra e esta fai que siga aumentando a primeira, fan isto sucesivamente retroalimentándose. Ocorre o mesmo á inversa ao diminuír algunha de elas. Por exemplo a máis postos de traballo máis economía, se a economía aumenta favorece a que siga habendo traballo e así sucesivamente. 
• Relacións causais complexas de retroalimentación negativa: Ao contrario da anterior o aumento dunha supón a diminución de outra e viceversa. Por exemplo a máis depredadores menos presas, a menos presas menos depredadores, con isto volven a aumentar as presas e polo tanto os depredadores e así sucesivamente. 

8. As leis da termodinámica describen o comportamento das tres cantidades físicas fundamentais, a temperatura, a enerxía e a entropía, que caracterizan os sistemas termodinámicos. Estes principios descríbense mediante un conxunto de ecuacións. Existen catro leis: 

• 1ª Lei da Conservación da Enerxía: Dita que en calquera sistema illado do seu entorno a cantidade total de enerxía sempre será a mesma, a pesar de que pode transformarse a outra diferente. Polo tanto o que di é que a enerxía non se crea nin se destrúe, só se transforma. 
• 2ª Lei da Entropía: A cantidade de entropía no universo tende a incrementarse no tempo. Isto significa que o grado de desorden dos sistemas aumenta ata alcanzar un punto de equilibrio, que é o estado de maior desorden do sistema. 
• 3ª Lei: A entropía dun sistema que sexa levado ao cero absoluto será unha constante definida. Polo que ao chegar ao cero (en unidades Kelvin) os procesos dos sistemas físicos detéñense e a entropía ten un valor mínimo constante. 
• Lei cero (ou lei do equilibrio térmico): Se dous sistemas están en equilibrio térmico de forma independente cun terceiro sistema deben estar tamén en equilibrio térmico entre si.  Se A=C e B=C, entón A=B. 

9.  Enfoque analítico: Estúdase illadamente e con gran detalle as diferentes partes dun sistema. Como dicía Descartes débese descompoñer en tantas partes como sexa posible.

Enfoque sistémico: Non pode verse illado, senón como un todo. A diferencia do anterior, engloba a totalidade dos elementos do sistema estudado, así como as súas relacións e interaccións. 

Se estudamos un subsistema da terra, como é a biosfera, con cada un destes enfoques analizariamso de xeito analítico cada unha das distintas partes deste subsistema como son a atmosfera, a hidrosfera, os organismos vivos... Estudando cada elemento en detalle. Se en cambio o facemos cun enfoque sistémico estudariamos todo como un conxunto, sen detallar cada elemento en precisión, senón observando como funcionan en conxunto e as súas relacións. Analizariamos polo tanto as relacións que teñen, por exemplo, os seres humanos co resto de elementos e así con todo vendo a totalidade de grupo.